به گزارش ایکنا از خراسانجنوبی، برافراشته شدن علمهای حسینی هر سال در آخرین روز ذیالحجه و شب اول محرم صورت گرفته و مردم شهر و روستاها با شرکت در مراسم «علمبندان» آماده عزای امام حسین(ع) میشوند. علم مهمترین وسیله در اجرای مراسم سوگواری محرم بهشمار میرود و در هر یک از نقاط استان هر یک از عَلَمها را به نشانه امام حسین(ع) و اصحابش نامگذاری کرده و هر علم را نمادی از آن شخصیت میپندارند.
برای علمبندان، سادات و بزرگان مقابل مسجد گردهم آمده و بر تیری چوبی به ارتفاع سه تا پنج متر پارچههای سیاه و سبز آویخته و بر فراز آن قبهای گنبدی شکل یا سرپنجهای از جنس برنج میگذارند که نقش این پنج انگشت در بالای علم نشانه انگشتان بریده حضرت ابوالفضلالعباس(ع) است، آنان نمادی میسازند از علم کربلا و سپس کسانی که قدرت مناسب و اندام ورزیدهای دارند علم را در دست گرفته و به عزاداری و نوحهخوانی میپردازند.
روز علمبندان مردم را بهوسیله چاووشی خوانی یا اعلام از بلندگو مطلع میکنند و پس از جمع شدن مردم، بزرگان و سادات محل لباسها، دستمال، پارچهها و توغ علم را میبندند و در حین کار اسپند دود میکنند، یک نفر چاووشی میخواند و دیگران صلوات میفرستند.در شهر قهستان علم نسل به نسل از پدر به پسر بزرگتر خانواده به ارث میرسد و هرکدام از علمها علاوه بر اینکه دارای صاحبی موروثی است دارای علمگردان موروثی نیز است.
به اذعان اهالی این شهر آمدن علمها به در منزل بسیار خوش یمن و نیامدن بد یمن است، بنابراین اهالی مواظب هستند در این چند روز علمها به در منازل آنان آمده و برای لحظاتی جلوی منزل توقف کنند و بهواسطه علمها، مردم برای رفتگانشان طلب آمرزش و برای زندگان خانه طلب مغفرت و زندگی خوش کنند.
انتهای پیام